Sandstone week 1
08 Oktober 2012 | Australië, Sandstone
Anja, 1 euro is ongeveer 1,20 dollar. (of 1 dollar is 0.80 euro cent). Is misschien wel handig om dat te vermelden haha.
Donderdag ben ik na een lange busreis aangekomen in Sandstone. De pub, de winkel en het hotel is een geheel met 1 eigenaar. Dit, een benzinepomp, een school, een bibliotheek en een toeristisch centrum en pakweg een aantal huizen, dat is Sandstone. Een enorm klein dorp dus, haha. Ik heb dan ook alleen internet in de bibliotheek, en soms op mijn telefoon met 3g (als het werkt). Dat is wel even wennen, maar gelukkig is er genoeg werk te doen, vervelen zal ik me dan ook niet snel.
De mensen zijn erg aardig, leuke collega's ( 2 meiden uit England en Ierland) en verder locals die werken. Het werken bestaat uit het schoonmaken van de hotelkamers, werken in de supermarkt, barwerk en als keukenhulp/bediende. Alles heeft zijn charme, haha. Al veel geleerd (ook veel engelse woorden die ik nog niet kende) en natuurlijk ook over de locals. Wat een geroddel zeg, haha echt het hele dorp kent het hele dorp en over iedereen is wel iets te melden. Zo heb je een oude man, genaamd Horrible (zijn echte naam weet eigenlijk niemand). Als hij een nieuw drankje wil (aan de bar) dan wil hij dat direct en tikt met zijn blikje bier op de bar. Als het niet snel genoeg komt, gaat hij met het blikje gooien. Ook gaat het barwerk hier wel wat anders dan we in Nederland gewend zijn; iedereen legt zijn geld op de bar en je pakt dat en geeft het wisselgeld terug d.m.v het weer op de stapel te leggen. Ook is er een shemale(een travestiet) in het dorp die de vrachtwagenchauffeurs lastig valt, zijn er altijd mijnwerkers aanwezig die elke avond drinken, net als de locals. Tim en Lynn, de eigenaren van het benzinestation, beginnen smiddags rond een uur of 14 en zijn 's avonds strond bezopen. Ik maak hier dus behoorlijk wat mee, onddanks dat er maar 50 (!!) mensen leven. Ook hebben we dieren; honden, parkieten en papegaaien. Op mijn vrije dag (waarschijnlijk volgende week of de week er op) gaan een aantal locals mij goud leren zoeken, dus wie weet kom ik nog met een extra-tje thuis haha. Oohja, bijna vergeten.. omdat de nieuwe lading met spullen maar eens in de zoveel tijd komt, is het eten vaak op. Gelukkig weten de locals dat, dus zeuren ze niet te veel.
Gelukkig is er ook een zwembad, voor in de vrije uurtjes. Het is hier enorm droog en rond de 30 graden... en dit is de lente hier. Kan ik in ieder geval sparen voor een mooi bruin tintje. Ik heb het naar mijn zin, volg al de roddels zonder mijzelf er in te mengen, want ik ga mezelf er niet mee bemoeien! Vanwege de weinig internet uren die ik hier heb, zal het wel even rustig worden hier. Ik zal proberen zo nu en dan een nieuwe blog te schrijven!
Donderdag ben ik na een lange busreis aangekomen in Sandstone. De pub, de winkel en het hotel is een geheel met 1 eigenaar. Dit, een benzinepomp, een school, een bibliotheek en een toeristisch centrum en pakweg een aantal huizen, dat is Sandstone. Een enorm klein dorp dus, haha. Ik heb dan ook alleen internet in de bibliotheek, en soms op mijn telefoon met 3g (als het werkt). Dat is wel even wennen, maar gelukkig is er genoeg werk te doen, vervelen zal ik me dan ook niet snel.
De mensen zijn erg aardig, leuke collega's ( 2 meiden uit England en Ierland) en verder locals die werken. Het werken bestaat uit het schoonmaken van de hotelkamers, werken in de supermarkt, barwerk en als keukenhulp/bediende. Alles heeft zijn charme, haha. Al veel geleerd (ook veel engelse woorden die ik nog niet kende) en natuurlijk ook over de locals. Wat een geroddel zeg, haha echt het hele dorp kent het hele dorp en over iedereen is wel iets te melden. Zo heb je een oude man, genaamd Horrible (zijn echte naam weet eigenlijk niemand). Als hij een nieuw drankje wil (aan de bar) dan wil hij dat direct en tikt met zijn blikje bier op de bar. Als het niet snel genoeg komt, gaat hij met het blikje gooien. Ook gaat het barwerk hier wel wat anders dan we in Nederland gewend zijn; iedereen legt zijn geld op de bar en je pakt dat en geeft het wisselgeld terug d.m.v het weer op de stapel te leggen. Ook is er een shemale(een travestiet) in het dorp die de vrachtwagenchauffeurs lastig valt, zijn er altijd mijnwerkers aanwezig die elke avond drinken, net als de locals. Tim en Lynn, de eigenaren van het benzinestation, beginnen smiddags rond een uur of 14 en zijn 's avonds strond bezopen. Ik maak hier dus behoorlijk wat mee, onddanks dat er maar 50 (!!) mensen leven. Ook hebben we dieren; honden, parkieten en papegaaien. Op mijn vrije dag (waarschijnlijk volgende week of de week er op) gaan een aantal locals mij goud leren zoeken, dus wie weet kom ik nog met een extra-tje thuis haha. Oohja, bijna vergeten.. omdat de nieuwe lading met spullen maar eens in de zoveel tijd komt, is het eten vaak op. Gelukkig weten de locals dat, dus zeuren ze niet te veel.
Gelukkig is er ook een zwembad, voor in de vrije uurtjes. Het is hier enorm droog en rond de 30 graden... en dit is de lente hier. Kan ik in ieder geval sparen voor een mooi bruin tintje. Ik heb het naar mijn zin, volg al de roddels zonder mijzelf er in te mengen, want ik ga mezelf er niet mee bemoeien! Vanwege de weinig internet uren die ik hier heb, zal het wel even rustig worden hier. Ik zal proberen zo nu en dan een nieuwe blog te schrijven!
-
08 Oktober 2012 - 07:48
Anja:
Hoi Carolien,
Ik zie het al helemaal voor me, wat jij beschrijft lijkt erg veel op een serie op tv die ik bijna dagelijks volg, McLouds Doughters. Grappig. Ook zo'n gehucht in the middle of nowhere waar het toch altijd druk is. Je hebt het over truckers, heb je ook al van die supervrachtwagens gezien. Het schijnt dat ze in Australië met vrachtwagens rijden die wel vier of vijf opleggers hebben. En inderdaad, ze spreken in Australië Engels, maar met veel woorden die van de aboriginals komen ( ook geleerd in die serie). Ze hebben ook een grappig accent, maar dat zal vast ook per regio verschillen.
Leuk dat je meteen wordt opgenomen in de groep en ik hoop dat je een flinke klomp goud vind. Werkse en veel plezier!
Anja.
-
08 Oktober 2012 - 07:48
Anja:
Hoi Carolien,
Ik zie het al helemaal voor me, wat jij beschrijft lijkt erg veel op een serie op tv die ik bijna dagelijks volg, McLouds Doughters. Grappig. Ook zo'n gehucht in the middle of nowhere waar het toch altijd druk is. Je hebt het over truckers, heb je ook al van die supervrachtwagens gezien. Het schijnt dat ze in Australië met vrachtwagens rijden die wel vier of vijf opleggers hebben. En inderdaad, ze spreken in Australië Engels, maar met veel woorden die van de aboriginals komen ( ook geleerd in die serie). Ze hebben ook een grappig accent, maar dat zal vast ook per regio verschillen.
Leuk dat je meteen wordt opgenomen in de groep en ik hoop dat je een flinke klomp goud vind. Werkse en veel plezier!
Anja.
-
08 Oktober 2012 - 11:07
Noepie:
hoi moppie,
Wat een verschil met Azie ! Ik zal ook eens naar die serie gaan kijken die Anja noemt ...
Wel leuk om te lezen dat je ook kamers moet poetsen !!!!!( Dat mag je dan straks thuis ook gaan doen).
Gek dat er in zo'n klein gehucht wel een bieb , school en zwembad is. Hoop dat het niet snel gaat vervelen. Voel je je wel veilig met al die dronkelappen ? Heel goed dat je je niet met de roddels bemoeit ! Ben benieuwd hoe dat goud zoeken gaat ,maar dat lees ik dan wel in de volgende blog, dikke kus papa en mama -
08 Oktober 2012 - 20:28
Roel Joosten:
WAt een verhalen allemaal, kei leuk om ze allemaal te volgen! :)
Take care...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
