Cambodja
24 September 2012 | Cambodja, Khett Batdambang
In mijn laatst verslag sluit ik af met het aftellen voor Australie, maar het tellen gaat nog wat langer duren. Sinds vrijdagavond/zaterdag ochtend voelde ik me niet lekker. Al snel merkte ik dat er meer aan de hand was, want ik had zaterdagmiddag ruim 39 graden koorts. Naar een prive kliniek gegaan en zij gaven aan dat ik een keelontsteking had. Anti-biotica en paracetamol voor de koorts. Nu zit ik nog steeds in Cambodja en voel ik me nog niet veel beter dan zaterdagmiddag, waardoor ik nog even niet naar Australie ga. Vliegen met dit gevoel is niet echt een goed plan. Gelukkig heb ik een goede verzekering, die mij helpt, in de gaten houd en dus ook van alles vergoed. De dokter in Nederland heeft ook mijn bloedresultaten en gaf zelfs aan dat er sprake kan zijn van Dengue. Dat is een mug die een virus overbrengt. Behalve uitzieken, kun je hier niks tegen doen.
Voordat dit alles gebeurde, kan ik toch wel vertellen dat ik een ontzettend leuke en indrukwekkende tijd in Cambodja heb gehad. Het begon op dag 2 van Cambodja, waar ik naar het S21 museum ben geweest (voormalige middelbare school die in de oorlog diende als gevangenis). Een vrouw die ons rond leidde vertelde ons alles over die tijd en vertelde ook wat er met haar eigen familie gebeurde. Ze sprak over "geluk" dat haar kinderen zijn overleden aan hongersdood, omdat in de oorlog de andere opties nog erger waren. Veel kinderen werden met hun hoofd doodgeslagen op bomen. Ook haar man had ze verloren in de oorlog, ze weet niet wat er met hem gebeurd is. Er waren ook 2 overlevenden aanwezig in het museum. Erg indrukwekkend om hun te zien, want er waren in totaal 14 overlevenden toen de oorlog was afgelopen. De rest is inmiddels overleden. Er hingen veel fotos van gevangenen en van de Khmer Rouge mensen in de gevangenis. Ook waren de cellen nog in tact en kon je veel van de martelinstrumenten bekijken. Erg indrukwekkend en samen met Dennis en John (waarmee ik de bezoeken deed)waren daarna helemaal stil. Vervolgens gingen we naar de killing fields, waar we via een audio gids rondgeleidt werden. Echt een grote verschrikking, dat dit 30 jaar geleden gebeurd is. Ik kan het niet in woorden uitdrukken. Die dag was dan ook een beetje overrompeld. De volgende dag pakte ik samen met Dennis de bus naar Siem Reap. Daar kwamen zowel ik als hij bekenden tegen van het reizen dus gingen we die avond gezellig een drankje doen, wat al snel op stappen uitkwam. Erg gezellig gedanst en gelachen! De volgende dag nog best een actieve dag gehad, namelijk baantjes getrokken in het zwembad (ja mijn hostel van 6 dollar per nacht heeft een zwembad), vervolgens een film gekeken, een fiets tocht gemaakt waar ik een kermis in Cambodja tegen kwam. Dat zag er toch wel wat anders uit dan ik gewend ben in Tilburg! Ook werd ik nog aangevallen door een paard. Onder het fietsen zag ik een paard en een touw, dus ik dacht dat hij vast stond. Ik vroeg Alex (Australische jongen) om een foto te maken maar toen begon het paard te lopen, het touw was niet vast geketend aan de grond. Ik probeerde het paard te achtervolgen, waardoor hij begon te bokken. Snel opzij gegaan, want het paard kwam dichtbij! De foto is uiteindelijk wel gelukt haha. Toen we terugkwamen was er een yoga-les in het hostel, en ik dacht laten we eens gek doen. Het was heerlijk om tot rust te komen en tot mijn verbazing ging het wel oké met mijn teen en pols. Vervolgens gingen we uiteten met een groep, maar gingen we op tijd naar bed want de volgende ochtend wilden we de zonsopgang in de tempels gaan bekijken. Om 4.00 ging de wekker dan ook, erg vroeg! Maar het was zeker de moeite waard. In totaal 3 tempel "groepen" bekeken. Erg indrukwekkend om alle details te zien, de grootte van de tempels en dan te beseffen dat ze bijna 1000 jaar geleden zijn gebouwd. Zo oud dat er bomen uit de tempels groeien..Erg grappig om tezien. Sommige trappen waren behoorlijk stijl, dus gingen we achterstevoren terug, hoogtevrees is een vrees die je niet snel verleerd! Leuke dag gehad en in de middag even bijgeslapen. De laatste dag in Siem Reap kwam ik Norma tegen, een van de vier vrouwen die ik nog ken van Halong Bay (De sex and the city vrouwen) die ging die avond mee uit eten. We vonden een leuk restaurant met een overheerlijke wijn. Mijn neus, keel en oren deden toen al wat pijn, maar ik wist toen nog niet wat ik nu wist. Het was wel een hele leuke en gezellig avond!
Vertrokken uit Siemp Reap, richting Battambang, maar helaas nog niks van deze stad gezien. Alleen maar op bed geleden en de kliniek bezocht. Ik heb een luxe kamer met televisie en Engelse kanalen (inclusief filmkanalen) en wifi, dus echt vervelen doe ik me niet! Ik hoop dat de medicijnen snel aanslaan zodat ik mijn reis weer kan voortzetten. Wanneer ik meer weet, zal ik het jullie ook weer laten weten!
Voordat dit alles gebeurde, kan ik toch wel vertellen dat ik een ontzettend leuke en indrukwekkende tijd in Cambodja heb gehad. Het begon op dag 2 van Cambodja, waar ik naar het S21 museum ben geweest (voormalige middelbare school die in de oorlog diende als gevangenis). Een vrouw die ons rond leidde vertelde ons alles over die tijd en vertelde ook wat er met haar eigen familie gebeurde. Ze sprak over "geluk" dat haar kinderen zijn overleden aan hongersdood, omdat in de oorlog de andere opties nog erger waren. Veel kinderen werden met hun hoofd doodgeslagen op bomen. Ook haar man had ze verloren in de oorlog, ze weet niet wat er met hem gebeurd is. Er waren ook 2 overlevenden aanwezig in het museum. Erg indrukwekkend om hun te zien, want er waren in totaal 14 overlevenden toen de oorlog was afgelopen. De rest is inmiddels overleden. Er hingen veel fotos van gevangenen en van de Khmer Rouge mensen in de gevangenis. Ook waren de cellen nog in tact en kon je veel van de martelinstrumenten bekijken. Erg indrukwekkend en samen met Dennis en John (waarmee ik de bezoeken deed)waren daarna helemaal stil. Vervolgens gingen we naar de killing fields, waar we via een audio gids rondgeleidt werden. Echt een grote verschrikking, dat dit 30 jaar geleden gebeurd is. Ik kan het niet in woorden uitdrukken. Die dag was dan ook een beetje overrompeld. De volgende dag pakte ik samen met Dennis de bus naar Siem Reap. Daar kwamen zowel ik als hij bekenden tegen van het reizen dus gingen we die avond gezellig een drankje doen, wat al snel op stappen uitkwam. Erg gezellig gedanst en gelachen! De volgende dag nog best een actieve dag gehad, namelijk baantjes getrokken in het zwembad (ja mijn hostel van 6 dollar per nacht heeft een zwembad), vervolgens een film gekeken, een fiets tocht gemaakt waar ik een kermis in Cambodja tegen kwam. Dat zag er toch wel wat anders uit dan ik gewend ben in Tilburg! Ook werd ik nog aangevallen door een paard. Onder het fietsen zag ik een paard en een touw, dus ik dacht dat hij vast stond. Ik vroeg Alex (Australische jongen) om een foto te maken maar toen begon het paard te lopen, het touw was niet vast geketend aan de grond. Ik probeerde het paard te achtervolgen, waardoor hij begon te bokken. Snel opzij gegaan, want het paard kwam dichtbij! De foto is uiteindelijk wel gelukt haha. Toen we terugkwamen was er een yoga-les in het hostel, en ik dacht laten we eens gek doen. Het was heerlijk om tot rust te komen en tot mijn verbazing ging het wel oké met mijn teen en pols. Vervolgens gingen we uiteten met een groep, maar gingen we op tijd naar bed want de volgende ochtend wilden we de zonsopgang in de tempels gaan bekijken. Om 4.00 ging de wekker dan ook, erg vroeg! Maar het was zeker de moeite waard. In totaal 3 tempel "groepen" bekeken. Erg indrukwekkend om alle details te zien, de grootte van de tempels en dan te beseffen dat ze bijna 1000 jaar geleden zijn gebouwd. Zo oud dat er bomen uit de tempels groeien..Erg grappig om tezien. Sommige trappen waren behoorlijk stijl, dus gingen we achterstevoren terug, hoogtevrees is een vrees die je niet snel verleerd! Leuke dag gehad en in de middag even bijgeslapen. De laatste dag in Siem Reap kwam ik Norma tegen, een van de vier vrouwen die ik nog ken van Halong Bay (De sex and the city vrouwen) die ging die avond mee uit eten. We vonden een leuk restaurant met een overheerlijke wijn. Mijn neus, keel en oren deden toen al wat pijn, maar ik wist toen nog niet wat ik nu wist. Het was wel een hele leuke en gezellig avond!
Vertrokken uit Siemp Reap, richting Battambang, maar helaas nog niks van deze stad gezien. Alleen maar op bed geleden en de kliniek bezocht. Ik heb een luxe kamer met televisie en Engelse kanalen (inclusief filmkanalen) en wifi, dus echt vervelen doe ik me niet! Ik hoop dat de medicijnen snel aanslaan zodat ik mijn reis weer kan voortzetten. Wanneer ik meer weet, zal ik het jullie ook weer laten weten!
-
24 September 2012 - 11:06
Tante Marian:
Hallo Carolien.
Wat een tegenvaller met ziek worden ,dat is niet de bedoelijg. Maar ja dat kan iedereen gebeuren.
Laat het maar over je heen komen vwel veel drinken en uit zieken .
Beterschap er mee..
xxxxxxxxMarian -
24 September 2012 - 11:29
Anja:
Hoi Carolien,
vervelend dat je nog niet echt op knapt, en dat net op het moment dat je door moet gaan reizen. Ik hoop dat de medicijnen snel aanslaan en dat je snel weer op knapt.
Heel veel beterschap en groetjes,
Anja -
24 September 2012 - 12:11
Carina:
hoi Caro snel beter worden want dat is niet leuk -
24 September 2012 - 14:20
Noepie:
he moppie,
gelukkig hebben we elkaar gisteren gesproken via de telefoon, was blij om je stemmetje te horen al was het piepend en krakend. Heb echt medelijden met je, zo ver weg alleen en ziek. Als het kon, vloog ik naar je toe ! Maar zoals gewoonlijk heb je het weer verstandig aangepakt door naar de kliniek te gaan en de verzekering te bellen ,die je goed begeleiden op afstand. Hoop dat je snel opknapt en verder kunt. Als je alleen bent of je ellendig voelt, gewoon bellen hoor ! Dikke kus, mama -
24 September 2012 - 14:48
:
Super bedankt voor alle lieve reactis. Doet me goed om te weten dat jullie met mij meeleven (al wist ik dat natuurlijk al van eerdere blogs!). Ik zal zeker op tijd aan de bel trekken als ik me slecht voel maar tot nu toe gaat het goed. Veel rusten en slapen doet me goed. Voor ik het weet ben ik weer top fit in Australie aan het genieten ;) -
24 September 2012 - 15:40
Anke:
Hoi Carolien,
We hadden het gisteren al gehoord, dat het niet zo goed gesteld is met je gezondheid.
Laat hopen dat het snel beter wordt en dat je je reis kunt vervolgen.
Veel beterschap groetjes Anke -
25 September 2012 - 20:14
Joop Brands:
Behalve feesten, bezoek je onuitwisbare historische wandaden, respect; wordt maar gauw beter.
groeten, Joop Brands
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
